Believee #3

Kiedy się obudziłam siedziała przy mnie Ines.
Z grymasem na twarzy podniosłam się i wyszłam z pokoju.
- Gdzie idziesz...?
- Do mojego pokoju.....wierzysz mi.?
Usłyszałam tylko ciche westchnienie, po czym pobiegłam do pokoju i trzasnęłam drzwiami.
Siadając na łóżku dotknęłam mojej wargi.
Syknęłam z bólu. Wspomnienia z ostatniego dnia sprawiły że łzy napływały do oczu.
- Bądź dzielna.....- mówiłam... w myślach
Nagle przez okno wpadł kamień zawinięty w papier.
Podnosząc go miałam najgorsze przeczucia.

Hej kochanie....nie płacz. Dobrze wiesz że nie miałem wyboru.
Sprzeciwiłaś się mi i dostałaś nauczkę.....ciesz się że tylko taką. Uwierz mi są gorsze.
Louis ;**
Gdy tylko to przeczytałam wybiegłam z pokoju.
- Ines.! Nie wierzyłaś mi.....co powiesz na to.! - Wykrzyczałam jej do ucha.
Dziewczyna odwróciła się i chwyciła kartkę.
Kiedy ona czytała mi łzy spływały po pulikach.
- Diana przepraszam.! - dziewczyna objęła mnie ramieniem i otarła łzy.
- Próbowałaś iść z tym na policje.?
- Ba.....ale właśnie wtedy on złapał mnie i zaciągnął do jakiejś bazy. Właśnie tam mnie uderzył bo nie chciałam odpowiedzieć "cześć" jego głupiemu koledze.
- Ok. Idziemy na policje.
- Oszalałaś on gdzieś tu czyha.!
Dziewczyna zamyśliła się a po chwili chwyciła telefon.
- Gdzie dzwonisz.?
- Na policje.
- Ale będziemy musiały tam iść żeby wszystko wyjaśnić. Nic z tego.
- Faktycznie.
Stałyśmy w salonie myśląc kiedy nagle podeszła do nas Karine.
- Hej. Już ci lepiej..?
- Ona miała racje.....spójrz.
Mina Karine zmieniała się co chwile.
- O Boże.....gorsza..?
- No.....sama nie wiem o co chodzi ale się boje na samą myśl.
Nagle Karine klepnęła się w głowę.
- Wiem jak możemy bezpiecznie pójść na policję.
- Jak.?
- Zadzwonie po moich kolegów. Z chłopakami raźniej.
Od razu się zgodziłyśmy. Po kilku chwilach ktoś zadzwonił do drzwi.
Poszłam otworzyć, lecz kiedy zobaczyłam kto za nimi stoi wzdrygnęłam się i zamknęłam ponownie.
To był ten chłopak....w lokach i jeszcze dwóch innych z tej bazy.

 

 

 

 

 

 

 

Sory że takie krótkie ;33